ÇROP 8 Yaşında Otuzuncu Yazı: THE FLASH, VOL. 3: GORİLLA WARFARE

Can Kirişcioğlu

...

THE FLASH, VOL. 3: GORİLLA WARFARE

The Flash sayıları ilerledikçe olaylar büyüyor da büyüyor, e tabi ki Barry Allen da koşturup duruyor. Olaylar o kadar büyüdü ki Yaşayan En Hızlı İnsan bile bir yerden sonra artık yetişemez oldu, siz düşünün yani! Bu 3. The Flash cildinde The New 52 serisinin #13 – #19 arası toplanıyor, ilk 5 sayısı Central City’deki Rogues saldırısı ardından aniden patlak veren Grodd istilasını anlatırken #18 ve #19’da ise Trickster sahneye çıkıyor. Yaratıcı ekip çizim işini bir iki sayı devretse de aynı, Francis Manapul ve Brian Buccelato.

İlk cilt daha çok yeni okuyucuları karaktere ısındırmak için “hafif” bir hikayeyle; New 52öncesi gerçekliğe, daha önceki diğer Flashlere ve “Speed Force” kavramına değinmeden başlamış ve ilk bir kaç sayıdaki hikaye dışında birbirinden bağımsız sayılabilecek sayılarla devam etmişti. İkinci cilt ise yine içerisinde 2-3 sayılık düzenli bir hikaye barındırsa da The Rogues grubunu yavaş yavaş toplamak için ayrı hikayelere dağılmış ve yine büyük bir Flash hikayesi sunamamıştı. Bu cilt benim için New 52 Flash serileri içerisinde en beğendiğim oldu, çünkü önceki iki cildin aksine bu tam bir bütünlük içinde.

Fazla spoiler vermeden anlatacak olursak Groddsonunda bir ordu toplayıp The Flash’in güçlerini almak için Central City‘i işgal ediyor. Bu sırada şehirde yine büyük işler peşinde olan Rogues çetesinin de katılmasıyla birlikte bol aksiyon dolu, Barry için ise sonunda oldukça koşuşturmacalı bir macera başlıyor. Bu hikayede en sevdiğim kısım da bu koşuşturmaca kısmı oldu aslında, çünkü sonunda Flash için gerçek bir zorluk var karşısında. Çünkü çizgi romanda, ama daha çok da dizi uyarlamasında bir noktadan sonra  “Abi madem kurşundan, Superman’den daha hızlıkoşabiliyorsun; denizin üstünde koşup koca bir uçağı titretebiliyorsun; peki adamları etkisiz hale getirmek için o kadar bekleyip konuşmanın ne alemi var?” sorusu akıllara gelmiyor değil. Neyse ki bu ciltte daha büyük olaylar ve Flash kadar güçlü bir düşman ile birlikte bu durum biraz daha normalleşiyor. Tabi ki her sayıda Flash kötü adamı ilk 2 sayfada etkisiz hale getirip kalan zamanda da pizza yese çok sıkıcı bir çizgi roman olurdu, ama kahramanın en uç noktalara kadar zorlanmasını görmek ayrı bir zevkli.

Sondaki 2 sayı ise Trickster‘ın bir cinayetle suçlanması hakkında. İşi çözmek Barry’edüşerken bir çizgi roman klasiği olarak güçlerini kaybetmesiyle birlikte işler zorlaşıyor. Bu sefer Brian Buccelato’nun tek başına yazdığı hikaye, “güçleri olmasa bile kahraman kahramandır” konusunu işliyor. Bazı kısımlar eğlenceli olsa da daha önce bu hikaye pek çok kez hem çizgi roman hem de sinemada işlendiği için -hemen aklınıza Spider-Man 2, ilk Thor filmi ve Iron Man 3 gelebilir- biraz eğlenceli anlar dışında benim için farklı bir şey sunmuyor.

Artwork kısmında Francis Manapul yine parlamaya devam ediyor. Flash’ın daha aydınlık ve diğer kahramanlara göre daha hafif hikayelerini masal kitaplarından çıkmışcasına renkli çizimlerle sunmaya devam ediyor. Panellemeleri yine önceki sayılardaki gibi akıcı, okumaya ayrı bir zevk katıyor. Sadece her sayının başındaki “DC Comics Proudly Presents” yazısını sayfaya yedirmesi bile benim içim Manapul’u ayrı bir yere getiriyor. 18 ve 19. sayıları ise Marcio Takara çiziyor. Kendisiyle ilk karşılmam oldu. Yandaki çizimde de görebileceğiniz üzere, genel tarzı ile ilgili pek bir problemim olmasa da siyahları kullanımını sevmedim gereksiz bulduğum için sevemedim.

Marvel’da Spider-Man’dan Nova’ya, son zamanlarda Ms. Marvel’a kadar çocuk ve gençlere hitap edecek genç kahramanlarıı varken DC Comics tarafında Teen Titans dışında böyle ikonik karakterler görmek zor. Her ne kadar Barry Allen da okul üniversite işlerini bitirip genç adam problemleriyle boğuşsa da özellikle dizi uyarlaması ve daha aydınlık dünyası ile bu boşluğu biraz doldurabilir gibi duruyor. Çizgi romanı da şimdilik iyi gidiyor, son sayıda artık Reverse Flash ve diğer Speedsterlara göz kırpıldığına göre okumaya devam!