12 Ocak 2013 Cumartesi

Çizgi Roman Okurken Etkilendiğim Anlar - 2 "Invincible"

Artık klişeleşmiş bir metafordur "şehit olacaklara da kurbanlık koyunlara da kına yakarız" olayı. Bir de şu soruyu soralım kendimize: "Süper gücünüz yoksa, eşiniz ve çocuğunuz süper kahramansa ve sürekli hayatları tehlikedeyse ne hissedersiniz?" 

Buna yanıt "The Walking Dead" yazarı Robert Kirkman'in yazdığı Cory Walker'ın çizdiği başarılı Image Comics dizisi "Invincible"dan geliyor. İlk kez Tech Jacket adlı çizgi roman dizisinde 2002 yılında ortaya çıkan Mark Grayson (Invincible), 2003 Ocak ayında kendi dizisine kavuşmuş. 
İşte bu genç kahramanın babası dünya dışından gelen bir insandır ve süper güçleri olan kahraman Omni-Man'dir. Günü gelir ve Mark aynı güçlere sahip olduğunu fark eder, sonrasında da olaylar gelişir. 

Ancak ilk dört sayıda beni en çok etkileyen kişi anneydi. Sürekli tehlikeye atılan, sürekli ölüm ihtimaliyle karşılaşan eşi ve çocuğuna endişelerini belli etmemeye çalışması ve aileyi bir arada tutmak için verdiği sessiz mücadele... Bayıldım. Aşağıdaki sayfa 4. sayının 20 sayfasından. 
Omni-Man uzaylı istilacılar tarafından kaçırılmıştır ve bir süredir kendisinden haber alınamıyordur. Oğlan da ha bire tehlikededir. Anne o akşam sofrayı hazırlayarak tek başına masaya oturacakken oğlan eve gelir "Selaaam, babam döndü mü?", "Daha dönmedi, hemen odana çık, elini yüzünü yıka sofraya oturalım. Az kaldı tek başıma yiyecektim...". Bir boş karenin ardından koca eve döner. Hangi boyuta gittiyse zaman farklı geçmiş olsa gerek sakalı uzamıştır, kostümü de yırtılmıştır "Traş olmam lazım". Anne, sessizce eşinin ardından bakar hüzünle ve sayfanın son karesinde "Tanrıya şükür..." der. 

Sevdim ben bu fikri:
Ümit Kireççi

Hiç yorum yok:

Linkler

Related Posts with Thumbnails