Bugün (31 Temmuz 2008) İzmit (İlhan Yılmaz) ve Ankara'dan (Ömer Bahadır) gelen iki harika çizgi roman okuruyla Kadıköy (İstanbul) gezisi yaparak bir sürü dergi aldık. Tüm gün harika geçti geçecekken akşama doğru feccciiii bir sohbet yaşandı ve bütün keyfimiz kaçtı.
Nicedir yayınladıkları dergileri basmayı bırakan bir yayınevinin ortaklarından biriyle tanıştırıldık bir sahafta ve nezaketen merhaba dedik. Ankaralı dost "yayınlar ne oldu" diye sordu ve "satmıyor bakacaz bir çaresine" diye başlayarak okurları suçladı; ki bahsi geçen yayınların çok alıcısı olduğu biliniyor o ayrı.
Sonra arkadaş "ama var okuru keşke bassanız" deyince yayınevi sahibi "herkes eleştiriyor zaten forumda falan, çok bilen varsa kendi bassın" dedi ve sohbet bitti.
O yayınevinin dergilerini satın alan ve her ortamda yayınevini savunan iki arkadaş inanılmaz kırıldılar. Ben nasıl becerdiysem pabuç kadar dilimi ağzımdan çıkarmadan sessizce çıktım sahaftan. Güzelim günün sonu buruk geldi. Bozulduk biraz.
Çizgi roman yayınlayan yayınevlerimizin çoğunun durumu yukarıdaki sohbet gibi maalesef... Onlar biliyor, onlar her şeyden haberdar, onlar üstün ve onlar muazzam... :(Okur olarak haddimizi bilmek gerekiyor, arkadaşlar haddinizi bilin,
Ümit Kireççi
“Çizgi Roman Hayatın İçinde”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder