Özer Sahaf'tan (Çizgi Düşler Yayınevi) Marvel Comics kahramanı Daredevil'in essentiallarının 1, 2, 3 ve 5. ciltlerini bulup aldığımda çok mutlu olduğumu hatırlıyorum. Nihayet Örümcek Adam'da karşıma çıktığında beğendiğim ve kendisini merak ettiğim, Frank Miller'ın elinin değdiği Elektra'lı efsane ciltlerin kahramanının hikayesini en başından okuyacaktım. Yalan yok, keşke okumayaydım dediğim serilerden oluverdi bir anda Daredevil'in ilk 100 küsur sayısı.
Gerçi bu şekilde düşündüğümü fark edince kayıtlardaki "Frank Miller el atmasaydı Daredevil yayını duracak noktaya gelmişti" cümlesini daha da iyi anlamış oldum.
Comics dünyasına 1964 yılında gözlerini açan veya daha uygun bir tanımla kapayan, Daredevil, Stan Lee ile Bill Everett yaratısı olmakla birlikte Jack Kirby'nin de el attığı bir karakter. Benim Örümcek Adam'la birlikte inatla Batman'dan uyarlandığını düşündüğüm bir kişi kendisi. Sanki Stan Lee Batman'e bakmış ve yetim bir çocuğun masalsı kahramanlaşma hikayesini ayakları yere basan ve yoksul olan gerçekçi insan dünyasına çekmiş gibidir bu iki karakterle birlikte. Batman'in yarasa olayını almış ve Daredevi'i kör yaparak yarasa duyularını ona bağışlamış. Üzerine de hafiften boynuzlu bir kıyafet giydirmiş. Bir de yükseklere çıkışını ve korkmamasını körlüğüne bağlamış gibi gelir bana hep. Tabii Bruce Wayne kadar zengin olmayan Matt Murdoch'un adalet arayışı ve hayata tutunuşu da okula gitmek, avukat olmak şeklinde gerçekleşmiş. Fazladan da kostüm giyerek dövüşlere katılmış. Örümcek Adam... O da bu uyarlamanın yengesi ve amcası olan versiyonuyla ekstradan daha aktif süper güçlere sahip olanını almış gibi geliyor bana. Yoksa yoksulluk, yetimlik, okuma zorunluluğu, kişisel çalışkanlık, azim ve adalet arayışı kısmı hepten aynı. Bir de tabii Batman gibi çukura düşerek kahramanlığa kalkışmak değil de bir büyükten akıl almak hayat felsefeni onun üzerine temellendirmek var işin içinde.
Bu yazının amacı ise onlarca çizim hatası arasında gözüme takılan iki şeyi paylaşmak:
1 - Daredevil, vol. 1, sayı 106 (1973)'da karşıma çıkan Şerif yıldızı kararsızlığı ki onunla ilgili kareleri altta görebilirsiniz. Yıldız bir beş köşeli oluyor bir altı. Bu sayının yazarı Steve Gerber, çizeri Don Heck.
2 - Aynı sayının kapağının komikliği. O dönemin naivitesi kapsamında bakarsak aslında hemen hemen tüm sayılarında ve o dönem çizgi romanlarında olduğu gibi bir anlatım söz konusu. Ama yine de saçma bir uygulama olduğu fikrini aklımdan çıkaramıyorum.
Aşağıdaki kapak iki efsane isme ait: Rich Buckler ile John Romita Sr. Kapağın gösterdiği gibi ortada dev boyutlu Terrex diye bir yaratık var ve kahramanlara meydan okumakta. Daredevil centilmen olduğundan Kara Dul'un geride kalmasını istiyor. Terrex "ben ölümüm" diyerek onu doğruluyor. Bu arada yerde sürünen bir karakter görüyoruz ve adı Ramrod olan o kişi "Siz iki Palyaço'yu Terrex ezmezse ben hallederim" diyor...
Kompozisyon olarak feci bir kapak. Bunun sebebi de Ramrod'un sürüngensel herhangi bir şeyinin olmaması. Kapakta belden aşağısı görünmediğinden yanılgıya düşülebilir diye açıklıyorum bu kısmı. Adamın ayakları var ve ayakta durabiliyor. Ancak bu kapakta dev bir adamın bacak arasından bakan bir kadrajla gerilim aktarılmaya çalışılırken çizerlerin Ramrod'u da inatla araya sıkıştırmaya çalışmaları belli ki bu zorlama tasarımı ortaya çıkarmış.
Ümit Kireççi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder