Büyülü Rüzgar ve Shakespeare

NTV ve Everest'in başlattığı Shakspeare çizgi romanları çılgınlığı aklıma bir başka çizgi romanı getirdi: Büyülü Rüzgar (Magico Vento)
Giancarlo Manfredi yaratısı kahraman aslen beyaz olup bir Sioux şamanıdır. Kahraman büyü, şamanizm, sömürgecilik karşıtlığı, insan hakları gibi ana temaları ve motifleri western alt yapısıyla aktaran keyifli bir serinin başrolünde.
Bunun dışında bir kaç özel konuyu da irdelediğini söylemekte yarar var. Onlar hakkında da en kısa zamanda yazacağım. Ancak şimdi üzerinde durmak istediğim konu Shakespeare konusu.
Büyülü Rüzgar, Ned Ellis, okuyucusu tiyatro ve Shakespeare ile ilk kez 24. sayısında "Yüzü Olmayan Adam" öyküsüyle tanıştı. Bu tanışıklık 25. sayıyla da sürdü. 24. sayıda Dick Carr adlı oyuncu kılık değiştirirken III. Richard makyajını yaparken görülüyor. Hatta bunu dile getiriyor (çizgi romanda çeviri hatası yapılmış, Richard ismi İtalyan Riccardo olarak kullanılmış). 25. sayıda "İçimdeki Düşman" adlı öyküde de 6. sayfada "Ben Sezar'ı övmeye değil gömmeye geldim" repliklerini okuyoruz 6. karede. Elbette devam da ediyor Antonius'un "Jul Sezar" oyununda ettiği replikler. Bu arada Dick Carr'ın içindeki büyülü yaratığın oyuncuyu kullanması ve kendi benliği dışındaki bir rolde oynatması da hoş bir tiyatro tanımı gibi olmuştu.
37. sayısında ise Shakespeare ortaya çıktı. "Karanlık Yol" adlı bu öyküde Norma Snow adlı aktris'in Ned Ellis'in hatırlayamadığı geçmişteki karısı olması işleniyordu. Norma Snow ilk olarak yandaki karedeki rolüyle karşımıza çıkıyordu: Cleopatra.
Antonius ve Cleopatra oyununun final sahnesinde Norma intihar ediyordu ve önce nedimesi onu "Elveda! Eşi görülmemiş bir aşığı yoluna aldığın için gurur duy, Ölüm!" sözleriyle onurlandırıyor, Sezar da onu "Kleopatra, Antonio'nun anına gömülecek... Dünyada bu kadar ünlü iki aşığı barındıran başka mezar olmayacak!" sözleriyle uğurluyordu. Norma'nın nasıl bir aşık olduğu oyunun sözleriyle açıklanıyor, okuyucuyu 11. sayfadan itibaren nasıl bir öykünün beklediğini önseyen bir giriş yapılıyordu.
38. sayıda ise işler çatallaşıyordu. "Kara Perde" adlı öyküde oyun içinde oyunlar ortaya çıkıyor, gizli örgütün başının kim olduğu açıklanıyor, Ned Ellis'in geçmişteki düşmanının Senatör olmak için uğraşısı ele alınıyordu. Bu defa da gizi örgüt içindeki yükselme ve iktidarda kalma hırslarıyla senatörlük yolundaki dalavereleri bütünleyen bir Shakespeare oyunu sergiliyordu Norma Snow Company: Macbeth!
Bir süre için birbirlerini kaybeden sevgililerin yolu 48. sayıda tekrar kesişiyordu. "Aiwass'ın Sırrı" öyküsünde Norma Snow Juliet'i canlandıracaktı. Oyun da anladınız: Romeo ve Juliet.
Ölüp tekrar yaratık olarak diriltilen insanların ilk olarak ortaya çıktığı bu sayı için seçilmiş hayli akıllıca bir oyun. Ölü sanılarak sevgilisine dirilerek kaçma planları yapan Jüliet'e hoş bir gönderme...
62. sayıda yine Shakespeare üzerinden başka bir gönderme görüyoruz. General Custer'ı kıskanan ayyaş Teğmen Grant'a ajan Task (sonradan istihbarat teşkilatına katılan 24 ve 25 sayılardaki oyuncu Dick Carr), Othello oyun kitabını uzatıyor ve okumasını tavsiye ediyor. Hatırlanacağı üzere Othello karısını boş bir kıskançlıkla öldürmüştü oyunda.
***
Serinin yaratıcısı Manfredi'nin hayli yapısalcı bir bakış açısına sahip olduğunu söylemekte sakınca olmasa gerek. Kullanılan ögelerin işlevlerinin çok yoğun olduğu ortada. Ellerine sağlık usta!
Görüldüğü üzere Shakespeare'i hemen her çizgi romanda okuyabiliyoruz. Uyarlamaların ayrı, yorumların ayrı, çizgi romana aktarımlarının ayrı lezzetleri var. Lal kitap tarafından basılan Büyülü Rüzgar'ın sıradan ve klişe konuları anlatan westernlerden farklı olduğunu vurgulamakta yarar var. Okumayanlara önerilir.

Ümit Kireççi