Gianluca
Piredda, İtalya’da yaşayan bir gazeteci ve çizgi roman aşığı. Bu aşkı o derece
ağır basmış ki ne yapmış etmiş Amerikalara uzanmış ve çizgi roman
senaristliğine başlamış.
1976 doğumlu senarist şimdilerde 1942 yılında ortaya
çıkmış bir kahramanın, “Airboy”un senaristliğini üstlenmiş bulunuyor. İkinci
Dünya Savaşı sırasında Hillman
Periodicals tarafından yayımlanan Fighter Comics’de ilk kez ortaya çıkan
kahramanın yaratıcıları Charles
Biro, Dick Wood ve Al Camy. Farklı yayınevlerince yayımlanmış olan Airboy şu
sıralar Piredda’nın yazarlığı ve Chuck Dixon çizerliğiyle okurlara yeni
maceralar sunuyor.
İşte Gianluca
Piredda’yla gerçekleştirdiğimiz kısa röportaj:
Ümit
– Gianluca merhaba, kendinizi tanıtabilir misiniz?
Gianluca - Tek söyleyebileceğim, dünyadaki en
güzel işi yapan şanslı bir adam olduğumdur. 35 yaşındayım ve 1991’den beri
yayıncılık alanındayım. 15 yaşındayken başlamıştım. O zamandan beri her şeyi
yaptım: gazetecilik, yazarlık, ÇR yazarlığı, TV için çalıştım (İtalyan
televizyonu) ve bazı hikâyelerim sinema ile TV için seçildi. Farklı Amerikan
yayıncılar için çalıştım. Antarctic Yayıcılıktan İmage Comics’e kadar ve harika
insanlar buldum!
Ayrıca
memleketim Sardunya da yaşamaya devam ederken (güneşli bir İtalyan adası),
yapmayı sevdiğim şeyi yaptığım için de şanslıyım.
Ümit
– Hangi ÇR’ları veya kahramanları seversiniz? Hangi türleri?
Gianluca - Amerikan eleştirmenler beni 21.
Yüzyılın geriliminin yaratıcısı olarak adlandırdılar. En sevdiğim edebiyat türü
gerilimdir. Hitchcock filmlerini seyrederek büyüdüm ama komedi ve fantezi
yazmaya başladım. Onları da severim. Günün sonunda diğer hepsinden çok komedi
seyretmeyi tercih ederim. Bilirsiniz Dünya fazlasıyla üzücü içerik sunuyor
(haberleri seyredin!) ve ben beni gülümsetecek bir şey seyretmeyi tercih
ediyorum ama yazar olarak geren şeyler yazmayı yeğliyorum. Hem İtalyan hem
Amerikan karakterleri severim. Editoriale Corno tarafından yayınlanan ÇR’leri okuyarak
büyüdüm. Alan Ford tarzı karakterler yayınlarlardı ve İtalya’da Marvel’i sunan
ilk yayıncılar.
Favori
İtalyan karakterlerim Mr. No ve Zagor’dur ve “La storia del west” gibi seriler
ile Ken Parker. Dago’dan da hoşlanırım.
Favori
Amerikan karakterlerim ise Batman ve Spiderman’dir. Ancak diğer pek çok
karakter ile Altın Çağ karakterlerini de severim. Eski usul ÇR seviyorum!
Gianluca - Pekala, uzun yıllardır profesyonel
bir yazarım. Amerikan piyasası için 2000’de çalışmaya başladım, 12 yıl önce.
İlk Amerikan grafik eserimin adı “Winds of Winter” (Kış Rüzgarları) idi.
Antarctic Press beğenmiş ve yayınlamak istemişti. Benim için bir şanstı; iki
basım hazırladım, standart ve kitap için yazdığım CD dahil (soundtrack). Kitap
basıldı ve birkaç ülkede yayınlandı. Kitabın, Bryan Talbot sayesinde harika bir
kapağı ve Brian Holguin (Spawn) tarafından yazılmış tanıtımı vardı.
ABD’de
yayıncılık aynı Dünya’nın geri kalanında olduğu gibi; bir projeye ihtiyacınız
var, yazar ve sunarsınız. Yayıncıların, eleştirmen ve okurların yazdıklarımı
beğenmeleri benim için büyük şanstı.
Ümit –
Neden yazıyorsunuz? Çizemediğiniz ve ÇR sevdiğinizden bu sektörde bir şey
yapmak istediğiniz için mi yoksa sadece ÇR için yazmayı sevdiğinizden mi?
Gianluca - Ben bir öykü anlatıcısıyım
(Storyteller). Hikâye anlatmayla ilgili her şeyi severim. Aslında aynı zamanda
gazeteciyim. İtalya’da eğlence magazinleri yönetiyorum ve hem ÇR, hem de kitap
yazıyorum. Neden ÇR? İnanıyorum ki her hikâyenin kendine özgü ortamı olmalıdır
ve ÇR severek büyüdüğümden, hikâyelerim, ne bileyim roman veya filmde ziyade
çizgi roman formatına daha uygun. Sadece uygun ortam meselesi. ÇR seviyorum ve
ÇR yazmak çok eğlenceli! Sanki Rock grubunda çalmak gibi. Bir solist, bir
gitarist ve davulcumuz var. Yazıyor, çiziyor ve boyuyoruz. Takım işi. Tek
başına kitap yazmaktan çok daha eğlenceli.
Ümit
– Hangi ÇR’leri yazdınız?
Gianluca - Dünyanın her yerinde yayınlanmış
(Türkiye dahil) sayısız hikaye ve pek çok dizi yazdım. Sadece birkaçını
anacağım. Kış Rüzgarları, uluslar arası sahneye çıkışım, Areala: Adalet Yok Ben
Dunn karakterinin mezhebi üzerine bir mini dizi 2001’de Antarctic Yayıncılık
tarafından yayınlandı, Serbest Düşüş 2005’te yazdığım bir gerilim. Harika bir
ekibim var, Jay Anacleto, Brian Haberlin, Eric J, Dave Bryant, Jimmy Palmiotti
gibi isimiler. Spektral adlı “kara” bir karakterin yaratıcısıyım (aslında
200’den fazla karakterin bulunduğu Dave Ryan’ın “Bağımsızların Savaşı” adlı
maxi dizisinde kullanıldı, dizide ayrıca Mike Allredin “Madman”i, Joe Martino’nun
“Shadowflame”i, Jim Valentino’dan “Shadowhawk”, Shannon Wheller’den “too much
coffee man”, Bill Tucci’den “Shi” ve daha nicesi var). Şu anda da Chuck Dixon
ve Ben Dunn ile beraber Airboy üzerine çalışıyorum.
Ümit –
Takım arkadaşlarınız, kimdir onlar? Chuck Dixon ve Ben Dunn onlarla çalışmak
nasıl bir duygu?
Gianluca - Ben Dunn dostumdur ve ABD’de bana
ilk inanan olmuştur. Antarctic Yayıncılığın yayıncısıydı ve Kış Rüzgarlarını
kendi markası için istedi. Ayrıca Areala’yı yazmamı da istedi.
Ben Japon
kökenli ve mangamerican tarzının yaratıcısıdır, manga teknikleri ile Amerikan
stilini harmanlayan bir tarz. Areala ve Ninja Lisesi’ni yaratmıştır ve Marvel
ile İmage gibi yayıncılar için çalışmıştır. Büyüleyici bir inasan!
Cuck Dixon
tanıtıma ihtiyaç duymaz. O her şeyi yapmıştır! Batman, Airboy, punisher, Marvel
Knights, Phantom, Transformers, GI Joe yazdı. Ayrıca yaklaşan Batman filminde
de göreceğiniz ezeli düşman Bane karakterini de yarattı! Büyük bir isim, büyük
bir insan; gerçek bir dost ve onunla beraber Airboy yazmak bir onur.
Ümit
– Hedefiniz nedir? Sonsuza dek senaryo yazarı mı olacaksınız? Veya hangi ÇR’yi
yazmak istersiniz?
Gianluca - Her şey gelecekte ÇR olup
olmamasına bağlı (gülüşler). Her neyse, Aynı zamanda gazeteciyim ve hem
magazinler hem de TV için ÇR ve kitaplar yazmaya devam edeceğim. Daha önce de
dediğim gibi, ben bir öykü anlatıcısıyım, yani öyküler anlatacağım. Format ne
olursa olsun hedefim öykü anlatmak.
Ümit
– Gazetecisiniz. Gazetecilik deneyimlerinizi senaryo yazarken veya hikaye
oluştururken de kullandınız mı?
Gianluca - Hmmm, hayır. Gazetecilik
haberlerinden ÇR yazmam. Ancak doğal olarak gazeteci olmak beni etkiliyor.
Anlayacağınız çok ayrıntıcıyımdır. Bir karakteri anlatırken duygularını ve
hislerini de belirtirim. Gerçek hikayeler anlatmasam da gerçekmiş gibi
anlatırım.
Ümit
– Türk ÇR’ı, hakkında bir şey biliyor musunuz? Yayıncı veya çizerlerimizi
tanıyor musunuz?
Gianluca - Oh, evet. İtalyan ÇR’lerinden
tanıyorum sizleri Mark (Kaptan Swing) ve Bonellis gibi! Pek çok İtalyan
ÇR’sinin Türk basımlarını da biliyorum. Ayrıca Swing ve Zagor filmlerini de
gördüm (aktörlerin ne dediğini anlayamamam çok kötü oldu!) İyi yeteneklerin
olduğu dergilerim de var ve sizin karakterlerinizden Tarkan’ı da biliyorum,
bende bir kitabı bile var.
Ümit
– Tüm Dünyada ÇR okurları azalıyor deniliyor. Bu tez hakkında sizin kanınız nedir?
Gianluca - ÇR pahalı
bir şeydir, bunu inkar edemeyiz. ÇR yapabilmek için yazara, çizere, (kendiniz
yapmıyorsanız) bazen mürekkepleyene ve boyayana para ödemeniz gerekir. Sonra
baskı için yayınlamanız ve dağıtımcıya da yüzde vermeniz gerekir. Bunlar kapak
fiyatını arttırır (çoğu yayıncı da reklamlardan gelir elde etmez). İnsanlar
halen ÇR seviyor ama Dünya çapında ekonomik kriz yüzünden her şeye güçleri
yetmiyor (20–30 yıl önce olduğu gibi). Alacaklarını seçmek zorundalar.
Yani evet, ÇR piyasası krizde ama ÇR ortamı değil. ÇR’ler tıpkı müzik ve
filmler gibi krizde; herkes müzik dinler ve film seyreder ama herkes CD veya
DVD almaz.
Ümit – Ve son sözleriniz… Ne isterseniz!
Gianluca
- Sadece ilginize ve
Türk okuyucularının ülkeme ve ÇR’lerimize gösterdikleri sevgiye teşekkür
ederim. Airboy’u Türkiye’de de görmek büyük zevk olurdu. Umarım okuyucularınız
da sever. Tekrar teşekkürler!
Ümit
- Teşekkür ederim
Gianluca - BEN TEŞEKKÜR EDERİM!
Ümit Kireççi
Çeviri Desteği: Ömer Kalaycı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder