Bilindiği üzere ÇRD 2009 yılında bir grup çizgi roman sever tarafından sessiz sedasız kuruldu ve neredeyse aynı sessizlikte yeni yönetim kuruluna yetkilerini devrederek yeni bir dönemi başlattı. ÇRD de her acemi STK gibi organizasyon, üye toplama, mekan edinme, yönetim, iş bölümü, etkinlik programı çıkarma noktalarında ciddi sorunları aşmaya çabalayarak yol almaya çalıştı, bir şeyler yaptı, başarısızlıkla tanıştı, hala da çabalıyor.
Bir kaç küçük etkinlikteki başarıyı saymazsak TÜYAP ciddi bir sınav oldu dernek için. Öncelikle dernek adına bir stant alındı, sonra dernek adına etkinlikler sunuldu fuar organizasyonuna ve bir panelde karar kılındı ve dernek ilk yayınını bastı...! Bu şekilde okuyunca son derece tutarlı, bütünlüklü ve başarılı bir süreç görülüyor ancak uygulama maalesef hüsranla sonuçlandı.
Her acemi STK gibi bir şeyler yapmak isteyen ÇRD hemen stant kiraladı ve tüm çizgi roman okurlarını, emekçilerini dernek üyesi olmaya çağırdı. Ama dernek yönetiminin organizasyon eksikliği sebebiyle bu uygulama için kiralanan stantta üye olmaya gelecekleri bekleyecek bir kişi ayarlanamadı. 1001 Roman yayıncılığın çabasıyla ara ara stantta biri durduysa da stant çoğunlukla yukarıdaki gibi göründü. Yan stant masamızı aldı, son günlerde de başka yazarlar kitap imzalamak için stantı mesken tuttu. Kendimin de içinde bulunduğu bu eksikliği paylaşmakta zarar görmüyorum. Çünkü dernek demek sadece yönetim demek değildir! Üyeler de en az yönetimi emanet olarak almış kişiler kadar sorumludur bu eksiklikten. Yukarıdaki manzara topyekün hepimizin eseridir. Şimdi düşünmek ve bunu düzeltmek için kafa patlatmak da aynı şekilde hepimize düşmektedir.
İmza gününde ÇRD etkinliğine katılacağı duyurulan Bedri Koraman ve Abdullah Turan ustaların rahatsızlıkları sebebiyle gelememeleri işin bu kısmını Suat Yalaz ustanın ve Tayyar Özkan'ın göğüslemesine neden oldu. İmzaya gelen onlarca okuru karşılayan sanatçılar zaman zaman yorgunluk çektiler.
Ama asıl ÇRD'yi zorlayan ve üzen, hayal kırıklığına uğratan şey "Cici Can" gibi bir eseri satın almaya ve hatta merak edip sormaya çok az kişinin gelmesi oldu. Bir eserin, bir tarihin tek kitapta toplanmasının ve son derece kaliteli bir baskıyla okura sunulmasının ilgi çekmemesi çok yadırgatıcıydı.
Dedim ya, Suat Yalaz usta imzayı sırtlayıp götürdü diye... İşte bu onu çok yordu. Bu sefer de panel sorunu çıktı ortaya. Bedri Koraman yok, Abdullah Turan yok, Suat Yalaz yorgun, Kutlukhan Perker yok, Rahmi Turan yok...
Panel yattı tabii...! Gerekçeler ortada olmakla birlikte yetersiz organizasyon ve iş paylaşımındaki aksaklıklar, iletişimsizlik ve sağlık sorunları bir "ilk"in gerçekleşmesini önledi. Bu ustalarla yan yana oturmaktan alacağım zevk bir yana dinleyiciler arasında oturup onları bir arada görecek olsaydım bile bu tarihi anı yaşamak isterdim ya kısmet olmadı.
Sonuç - Bana göre samimiyet ve içtenlik kısmından bakarsak ÇRD son derece ciddi bir sınavı başarısızlık gibi görünse de başarıyla atlatmıştır. İlk yayınını basmıştır, stant alarak varlığını onaylatma ve duyurma girişimini hızlandırmıştır, büyük bir tarihi fırsatı teperek de olsa bu etkinkliklerin yapılabileceğini en azından yönetimine, üyelerine, çizgi roman camiasına gösterebilmiştir. Yaklaşık 20 yıllık STK ve dernekçilik deneyimime dayanarak bunun bir başarı olduğunu söylemekten kaçınmıyorum. Sadece yayıncıların olduğu derneklerin yayın çıkaramadığına şahit oldum-oluyorum, son derece aktif bir çok derneğin stant alamadığını ve alsa da ancak üç-beş yılda toparlanıp o stantın başına birini koyabildiğini, birçok derneğin bunları hiç başaramadığını, etkinlik yapamadığını, tabelalarıyla ortalıkta dolaştıklarını gördüm-görüyorum... ÇRD, bu aksaklıkları ve eksikleri acemiliği geçtikçe aşacak ve toparlayacaktır inancındayım. Üzgünüm, ama inanıyorum ve aksaklıklarda payım olduğunu bilerek suçluluk da duyuyorum.
"Peki şimdi ÇRD'nin TÜYAP'ta yaşadığı başarısızlık değil de nedir?" sorusunu yine de soracaklaram kişisel görüşümü söyleyeyim: Çoğunlukla düşmeden kalkılamıyor... Dilerim bu düşüş ÇRD'nin tek düşüşü olsun ve yönetimden üyelere, çizgi roman camiasından üye olmayan tüm çrseverlere kadar herkes aksaklıkları düzeltecek yolları yöntemleri düşünerek bundan birlikte ders çıkarmamıza yardımcı olsun!
Yol uzun ve ÇRD'nin programında yapmayı tasarladığı daha çok şey var...
Onlar da sürekli düşülerek yapılmaz!
Düşen şeyler bir süre sonra kırılır!
Kırmayalım!
saygılarımla,
Ümit Kireççi
3 yorum:
Lutfen elestiri olarak almayin. Hatta moral bile olabilir asagida yazdigim. 13.11pazar birazda cici can kitabini almak icin maltepeden fuara geldim. Stand gorevlisi henuz gelmedigini soyleyince alamadim. Ote yandan en erdemli davranislardan biri olan karsiliksiz caba hele birde ozelestiri ile birlesmisse ona ancak saygi duyulur. Sonu istenilen sekilde bitmemisse bile
ÇRD'nin kurucu üyelerinden biri olarak bu özeleştiri için Ümit Kireççi'yi kutluyorum, çünkü kendi hatasını kabul etmek, Türkiye gibi herşeyi bilen ve herşeyi doğru yapan kişilerin ülkesinde, gerçekten de zordur. ÇRD üyelerinden olarak ben de bu hatamızı kabul ediyor, acemiliğimize vuruyor ve seneye bu hataların tekrarlanmaması için bazı şeylerin şimdiden önüne geçilmesi gerektiğini düşünüyorum. Bu gibi bir organizasyon tekrardan yapılacağı zaman tüm üyelerin evvelden dernek başkanına bir şekilde ulaşarak yapabileceği işleri, üstlenebileceği görevleri bildirmesi çok yararlı olacaktır. Bu şekilde fuar zamanı geldiği zaman kimin hangi günler nerede duracakları hangi işleri yapacakları beli olduğundan, organizasyon başarılı bir şekilde gerçekleşecektir.
Unutmayalım arkadaşlar, amacımız çizgi roman'ı daha Gırgır'daki Avni'yle Tenten'i ayırt edemeyen bir camiaya sevdirmek. Yolumuz uzun ve zor, ama hep beraber çalıştığımız sürece başarılamaz değil.
Saygılarımla
Tunç PEKMEN
bende fuara fuarın bitişinden önceki cumartesi günü uğradım ancak standa gittiğimde Emekli Öğretmenler Derneği temsilcisi vardı.ÇRD'ye üye olacaktım ama ne yazıkki olamadım vede yeni yayınınızı soramadım.Umarım bunun gibi bir organizasyonda bir panel vb. bir etkinliğe katılmak nasip olur
Yorum Gönder