Cenaze Evi / Şenlik Evi

Geçenlerde Alison Bechdel'in hem yazıp hem de çizmiş olduğu grafik roman türünde olan "Cenaze Evi/Şenlik Evi"ni bitirdim.
Bilgesu Yayıncılık bu kitabi yayınlamakla gerçekten çok güzel bir iş yapmış, kesinlikle sıkı çizgi roman okurları ve edebiyata düşkün kişilerin okuması gereken bir eser !
Ele aldığı konu itibarıyla şu an için oldukça ayrıksı bir yerde duruyor eser - eşcinsel bir babanın eşcinsel bir kızıyla olan ilişkisi - nden ziyade; onla birlikte "her şeye karşın" - kitabı okuyanlar ne demek istediğimi sanırım daha iyi anlar - bir kızın babasına olan sevgisini anlatan harika bir kitap - kitabın son sahnesinin, babasının Alison'u severken ki haliyle kapanışı da harika bir final olmuş - bitirdiğimde hüzünlendirdi beni -
Cenaze Evi, pek çok farklı okumaya açık bir yapıt; Amerikan ailesinin eleştirisi, eşcinsellik; kişinin kendi cinselliğini ve bana kalırsa cinsel kimlikten öte bir yerde ne olduğunu, nereden başlaması gerektiğini keşfetmesi, küçük takıntıların kendi küçüklüklerine tezat şekilde hayatımızda kapladığı büyük yerlerin irdelenmesi ve sanırım, bütün bunlarla birlikte kitabi okuyan herkesin hem fikir olacağını düşündüğüm edebiyat göndermelerinin - ki bir yerinden sonra varlıkları giderek artıyor - hayatımızda ki anlamlarına dair tartışmaları ve bizzat gönderimde bulunduğu edebiyat eserlerinin yorumlanmasına dair -
Kitap kesinlikle kendisine has üslubuyla birlikte bir eşine az rastlanır, pek çok kez geriye dönük olarak okumalara, anlamlandırmalara açık bir çalışma...
Kitapla ilgili kısaca söyleyebileceğim iki şey daha ise;
Birincisi; yazı balonları; anlatılanlar ile çizilenlerin birbirini tamamlayan ama ayni zamanda birbirinden de bağımsız olma halleri; şöyle ki; hiç çizimleri görmeden sadece konuşma balonlarını okuduğunuzda size resmedecek o kadar çok fazla seçenek, olanak sunuyor ki; ama bu kitabın bütünlüğüne zarar vermiyor, grafikler ve balonlar bağımsızlar, ama birbirlerini de bütünlüyorlar; fakat bir başkasının okumasında - farklı bir çizerin - bambaşka bir kitap ortaya çıkartabilir, çok daha farklı çizimler gerçekleştirebilir - yeniden üretebilir - ben bu durumu şahsen çok etkileyici buldum -
Diğeri ise; zaten otobiyografik olan konusunun vermiş olduğu özendirme ile; iyi anlatıldığı - ve konu çizgi roman olunca resmedildiği sürece de - her hayat bir kitabın konusu olabilir; yeter ki bayağılığa, aşırılığa dönüştürmeden, kendi sesini, akışını bulabilsin..

Yazan - Gökhan Metin